Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej Dom Sue Ryder

ul. Wilhelma Roentgena 3/, 85-796 Bydgoszcz, tel: 52 32 90 095

Warto wiedzieć

Polski system finansowania ochrony zdrowia przybiera coraz bardziej mieszany charakter, a udział przychodów innych niż składka zdrowotna systematycznie rośnie. Być może zatem jest już właściwy moment, by dokonać uporządkowania źródeł przychodów, stworzenia nowych, jak i przypisania ich do wyznaczonych celów w ramach ochrony zdrowia. Generalnie bowiem zdrowie publiczne winno być finansowane z akcyz i opłat prozdrowotnych, opieka zdrowotna ze składki zdrowotnej, a opieka długoterminowa powinna mieć odrębne źródło w postaci składki opiekuńczej.

Poza tym świadczenia ponadnormatywne i w zakresie wykorzystania najnowocześniejszych metod i sprzętu, winny być połączone z możliwością wykupienia dodatkowego ubezpieczenia zdrowotnego. Nie podjęcie rozmów i reform w tym zakresie skutkować może tym, iż polska służba zdrowia nadal borykać się będzie z problemem braku kadry, niekończącymi się kolejkami i braku funduszy na każdym kroku. Tym bardziej, iż szczególnie przyszły rok rysuje się bardzo słabo pod kątem dodatkowych pieniędzy.

Ochrona zdrowia to sektor, który bardzo dynamicznie się rozwija – nie może to dziwić jeśli wziąć pod uwagę zmiany demograficzne zachodzące w społeczeństwach, rosnącą rolę profilaktyki czy zwiększające się wciąż koszty ochrony zdrowia. W wielu przypadkach rozwój ten wspierają, a nawet napędzają odpowiednio ukierunkowane działania z zakresu marketingu medycznego.

Wiele osób niesłusznie sądzi, że marketing medyczny to działania służące jedynie zwiększaniu liczby pacjentów odwiedzających daną placówkę – owszem, z pewnością jest on ukierunkowany na wzrost przychodów placówek, ale w ramach marketingu wykonuje się również działania informacyjne, PR-owe, CSR-owe, rozwija się gałąź innowacyjnych rozwiązań komunikacyjnych między przychodnią a pacjentem, zmienia się ogólne postrzeganie sektora opieki zdrowotnej. Stwierdzenie, że marketing medyczny wspiera rozwój całej branży jest więc jak najbardziej prawdziwe, a przykłady można mnożyć.

W 2015 r. wydatki na ochronę zdrowia pochłonęły 6,3% PKB, z tego 4,5% stanowiły wydatki z budżetu państwa. O skali tego zjawiska niech świadczy raport OECD Health Statistic – Polska zajęła w nim 31 miejsce na 36 sklasyfikowanych państw, w tym 26 wśród krajów Unii Europejskiej (wyprzedziliśmy tylko Łotwę i Rumunię). Blisko dwukrotnie więcej środków przeznacza się w Szwajcarii, Niemczech czy Szwecji. Nawet zadłużona po uszy Grecja i Korea Południowa, państwo z jednymi z najniższych wydatków rządowych w OECD, wyprzedzają nas w tym rankingu.

Dysproporcja ta jest jeszcze bardziej widoczna, jeśli weźmiemy pod uwagę wydatki per capita. W Polsce wyniosły one nieco ponad 1 250 euro, co nie jest nawet połową średniej wartości unijnej. Luksemburg, Szwajcaria czy Norwegia wydały na każdego obywatela znacznie ponad 4 500 euro. Wynik w okolicach 4 000 euro per capita osiągnęło sześć kolejnych krajów, m.in. Irlandia i Austria.

Pokazuje to, z jak wielkim problemem mamy do czynienia. Choć budżet NFZ systematycznie rośnie, to poziom przynajmniej średniej europejskiej wciąż jest dla nas nieosiągalny. Szacuje się, że zbliżenie się do średniego poziomu w krajach OECD (ok. 10% PKB) wymagałoby zwiększenia wydatków gospodarstwa domowego na świadczenia medyczne o ok. 450 zł miesięcznie – w skali kraju dałoby to 60 mld zł.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *